Vorige week schreef ik een klein stukje over begraafplaatsen in het buitenland, maar ook hier heb je prachtige plaatsen.
Napoleon heeft destijds verordonneerd dat iedereen in plaats van in de kerk, buiten de bebouwde kom moest worden begraven. De steden puilde uit, waarmee de kerken en hun kerkhoven overvol raakten en hygiene ver te zoeken was. I.v.m. besmetting door De Pest en Cholera was daarom een begraafplaats op afstand van de stad gewenst.
Tegenover Jan Tabak in Bussum ligt de oude historische begraafplaats van Naarden. Eigenlijk op Bussums grondgebied, maar omdat Naarden tekort grond had door haar schootsvelden waar niets mocht worden gebouwd of gepland, was Bussum zo lief om een stukje grond aan Naarden toe te zeggen. Tot de fusie was het nog steeds gedoe; was het nou Bussum of Naarden? Nu valt het heel simpel onder gemeente Gooise Meren.
Dat kleine plekje heeft zoveel te bieden! Als je door de poort loopt, zie je links allemaal graven plat, dicht tegen elkaar aan. Ze hebben daar geprobeerd om te begraven als in de kerk; ze hebben een kerkvloer nagemaakt.
Er staat een afgebroken zuil tussen als teken van het afgebroken leven. Het graf rechts (van De Roeper) bij de ingang heeft omgekeerde fakkels in steen, symbool voor het uitgedoofde leven. De urn erbovenop staat voor de dood.
Ga eens op zoek naar de staartbijtende slang, deze staat voor de oneindige kringloop van het leven. Of de vlinder, die de onsterfelijke ziel symboliseert. Hekjes zijn versierd met eikeltjes; symbool voor de onvergankelijkheid en dan mooi als afsluiting… twee in elkaar grijpende handen staan voor eeuwige liefde.
Begraafplaatsen zijn meer dan een verzameling graven. Ze zijn een wandeling door de tijd en geven rust in deze hectische tijden.