Van de week had ik een indrukwekkende ervaring. De vrouw die zou komen te overlijden, kon niet meer praten. De familie wilde wel graag met mevrouw erbij de uitvaart bespreken, het ging tenslotte over haar.
We hebben alles aan tafel besproken, met mevrouw in bed ernaast.
De beslissingen werden aan mevrouw voorgelegd en zij kneep in mijn hand als ze het ermee eens was. Het was ontroerend, vooral omdat dit gezin nog nooit over de dood had gesproken, elkaars wensen niet wist en het hele onderwerp uit de weg ging.
Het klinkt misschien gek, maar dit soort gesprekken blijven me altijd bij. Het is een eer dat je hier voor even deel van mag zijn.