Veel chauffeurs van rouwwagens en volgwagens, zijn gepensioneerden die nog geen zin hebben om te stoppen met werken. Ze zoeken werk wat bij hun leeftijd past en het rijden van rouwvervoer vinden ze fijn, omdat ze dan ook nog iets goed kunnen doen voor anderen.
De uitvaartbegeleidster is afhankelijk van de chauffeur, je bent de dag van de uitvaart echt een team. Hij (soms een zij!!!) helpt bij het uitrijden van de overledene, regelt dat de bloemen in de auto passen, zorgt dat je goed van A naar B komt en kan tijdens het wachten lastige dingen voor je oplossen.
Bloemen zijn prachtig, maar vaak een logistiek probleem. In een Cadillac passen veel meer bloemen dan een Mercedes, dus als het budget telt, scheelt een Cadillac een extra bloemenwagen. Bloemen kan je stapelen, zonder te beschadigen. Als je stukken met korte bloemen onderop legt, kan je daar boeketten zonder schade bovenop leggen. Tenminste… als je weet wat je doet. In een Cadillac kan je op die manier wel 30 stukken en boeketten meenemen.
Van A naar B is ook bijzonder, een goede chauffeur blokkeert de weg zodanig dat de auto’s uit de stoet kunnen aansluiten zonder ongelukken. Op een rotonde gaat de rouwwagen stilstaan op de weg, zodat het verkeer moet stoppen. De stoet kan dan moeiteloos aansluiten.
Van onze kant moeten wij zorgen voor marge; files of spoorbomen kunnen de tijd erg beïnvloeden. Zijn we te vroeg, dan rijden we langzaam, zijn we te laat dan geven we gas.
Helaas loop ik nog wel eens uit bij het uitgaan vanaf huis. Sommige chauffeurs hechten erg aan de snelheid; 20 km lager dan de maximum snelheid. Ik geef dan graag een beetje gas, maar dat lukt niet altijd zonder overleg….
Laatst was de wens van de familie om dat 20 km minder verhaal los te laten en zo snel mogelijk te rijden. De chauffeur vond dat prima en gaf gas, de familie was er erg gelukkig mee. De overledene reed altijd zo hard mogelijk en dit paste helemaal!