Veel nabestaanden zoeken naar antwoorden. Ze willen weten op welke manier en onder welke omstandigheden de zelfdoding heeft plaatsgevonden en worstelen met de vraag ‘Waarom?’ Nabestaanden verwachten vaak veel van een afscheidsbrief. Helaas bevatten deze brieven zelden de gewenste antwoorden, wat het proces van betekenis geven aan het verlies kan bemoeilijken.
Nabestaanden kunnen een mengeling van tegenstrijdige emoties ervaren. Sommigen voelen opluchting, vooral als de overledene leed aan een ernstige psychische stoornis, terwijl anderen intense kwaadheid kunnen voelen. Gericht op zichzelf, de overledene, anderen in de omgeving en zelfs op hulpverleners en God. Tegenstrijdige gevoelens, waaronder schuldgevoel en opluchting, kunnen gelijktijdig voorkomen, wat verwarring en onbegrip kan veroorzaken bij nabestaanden en hun omgeving.
Ongeveer twee derde van de nabestaanden merkt dat mensen in hun omgeving contact vermijden, geen bezoek meer brengen of doen alsof er niets gebeurd is. Dit kan nabestaanden het gevoel geven dat ze er alleen voor staan..
Voor de omgeving
- Wees beschikbaar: het belangrijkste is om er te zijn. Rouwen is een eenzaam proces en de simpele aanwezigheid van een vriend of familielid kan een groot verschil maken. Je hoeft geen antwoorden te hebben; luisteren en een schouder bieden is vaak het beste wat je kunt doen.
- Luister zonder oordeel: rouw na zelfdoding kan gepaard gaan met complexe gevoelens zoals schuld, schaamte en boosheid. Laat nabestaanden deze emoties delen zonder te oordelen of oplossingen aan te dragen. Het bespreken van deze gevoelens kan enorm opluchten.
- Vraag naar de overledene: hoewel mensen het onderwerp vaak vermijden, kan het juist troost bieden om herinneringen aan de overledene te delen. Dit geeft nabestaanden de ruimte om om te praten over wat de persoon voor hen betekende.
- Blijf in contact: rouw is een langdurig proces. Mensen kunnen zich na verloop van tijd vergeten voelen, terwijl ze nog steeds steun nodig hebben. Houd regelmatig contact, ook na maanden, om te laten zien dat je er nog steeds voor hen bent.
- Bied praktische hulp aan: neem praktische taken uit handen, zoals boodschappen doen, koken of het regelen van administratieve zaken. Dit geeft nabestaanden de ruimte om zich volledig op hun rouwproces te richten.