In het vliegtuig terug uit Italië zat ik een liefdesverhaal te lezen wat zich afspeelde in Florence. Het verhaal ging over een onmogelijke liefde; de 2 huizen van de geliefden leefden in onmin. Toen brak de pest uit, iedereen overleed en de liefde zegevierde!
In het echt zijn er in de 14e en 15e eeuw zo’n 25 miljoen mensen aan ‘de zwarte dood’ overleden, dat was echt een massale sterfte.
In het verhaal kwam een pestdokter voor die een masker droeg met een soort snavel.
Die artsen bestonden vroeger echt. In de snavel zaten geurstoffen. Men geloofde dat de pest zich verspreidde door slechte lucht en je met welriekende stoffen besmetting tegenging. Doktoren, maar ook degenen die de lijken moesten ophalen en begraven, droegen tevens een alles omhullend zwart pak om hen te beschermen. Tenslotte hadden ze een stok, waarmee ze de zieke of overledene konden aanraken in plaats van met hun handen.
In Venetië zie je die maskers terug met carnaval en ons woord ‘zwarte kraai’ komt er vandaan. Misschien een leuk ‘weetje’!