Je kan bij bijna ieder crematorium mee naar de crematie-ruimte. Dat moet wel van tevoren worden aangevraagd, omdat ze dan kunnen inplannen dat de ovenist (degene die de crematieruimte beheert) je goed kan begeleiden.
Wat zie je nou eigenlijk als je meegaat?
Bijgaand een foto van crematorium Laren. Ieder crematorium heeft een andere ruimte, er zijn heel veel verschillende typen ovens, maar bij allemaal komt wat je ziet zo’n beetje op hetzelfde neer.
De kist of mand wordt op een soort tafel gezet voor de oven.
Hierna wordt er een crematiesteentje bijgelegd, dat is een aardewerken steentje, dat niet kan verbranden. Dit steentje is later het bewijs dat de as van de desbetreffende overledene is.
Met een druk op de knop gaat of het systeem in werking; de deur van de oven gaat open en de kist of mand schuift automatisch, of door de medewerkers met een klein duwtje, in de oven.
De oven is aan de binnenkant bekleed met stenen en die stenen worden heet. Het is dus geen houtvuur. De kist of mand zal ontvlammen door de hitte van de stenen, soms gebeurt dat al bij het invoeren in de oven.
Het kan dus zijn dat je vlammetjes ziet.
Het proces duurt afhankelijk van het type oven, de overledene en het omhulsel 1,5 – 2 uur.
Het proces erna zal ik de volgende week beschrijven, maar dat is altijd aan de ovenist, daar ben je als nabestaande niet bij.