Regelmatig vraag ik mezelf af of het nou echt moet om zou streng met de regels om te gaan bij een uitvaart. Het voelt als politieagentje spelen op een ongepast moment. Schuldgevoel, plichtsbesef en gezond verstand wisselen elkaar af.
Maar het is nu voor de derde keer op rij dat blijkt dat een van de directe familieleden niet gevaccineerd is en na de uitvaart Corona blijkt te hebben…. Om welke reden dan ook, maar het wordt niet verteld en er wordt ook pas getest na de uitvaart. Ik weet het, als je gevaccineerd bent is het ook mogelijk om iemand te besmetten, maar die kans is heel veel kleiner. We leven in Nederland en hebben de vrijheid om te kiezen voor vaccinatie, maar ik moet eerlijk zeggen, ik vind het ingewikkeld.
Een beetje kinderachtig is het wel, maar na zo’n Corona telefoontje voelt het fijn, omdat ik met opluchting kan vaststellen dat er weinig gebeurt kan zijn. De regels zijn tenslotte strak gehandhaafd. Maar het voelt ook naar, omdat ik vaak uren lang met iemand aan tafel heb gezeten. We zijn hier allemaal gevaccineerd en testen onszelf regelmatig, maar we komen ook bij kwetsbare mensen thuis. Wij moeten bovendien alle mensen die met een uitvaart te maken hebben, vaak meer dan 20 mensen, inlichten. Die moeten ook allemaal worden getest, het is een hele heisa.
Vanaf vandaag nemen we betrouwbare zelftesten mee naar besprekingen. We gaan vragen aan mensen of ze een zelftest willen doen als ze niet gevaccineerd zijn. Iedereen heeft het recht om zich niet te laten vaccineren, maar ik heb dan ook het recht om te vragen om een zelftest. We gaan het uitproberen en ik hoop oprecht dat iedereen wil meewerken. Zo niet, dan hebben we een probleem waarvan ik nu nog niet weet hoe we dat moeten oplossen.
Grappig, bij het uitbreken van Corona hebben we deze perikelen niet bedacht. Ik wil helemaal niemand buitensluiten, het zou fijn zijn als we met iedereen aan tafel samen een oplossing kunnen bedenken.