Wanneer ga je sluiten?
Een vraag die vaak aan de orde is. Vroeger sloot je de kist vlak voordat de stoet ging vertrekken naar de uitvaartlocatie. Veelal omdat de uitvaartonderneming dan toch al aanwezig was. Lang daarvoor sloot je in de kerk, nadat de familie de condoleances in ontvangst had genomen, maar nog voor de dienst begon. In beide gevallen was er weinig tijd en weinig ruimte voor een persoonlijk afscheid.
We gaan eigenlijk nooit meer met een open kist naar het afscheid. Deels omdat dan de rust ontbreekt om rustig te kunnen sluiten, deels omdat bijna niemand een open kist meer fijn vindt.
Tegenwoordig mag het anders (uiteraard even los van de situatie dat er gesloten moet worden i.v.m. de conditie van het lichaam).
Sommige mensen sluiten al na 2 dagen, omdat het voor hen ‘goed is zo’.
Sommige mensen maken er een eigen afscheid van met muziek, speeches en een goed glas wijn. Je kan het helemaal inrichten zoals je zelf wil.
En sommigen sluiten zoals vroeger gebruikelijk was. Het is allemaal goed.
Wat we wel aanraden, is om tussen het sluiten en de uitvaart in ieder geval een nachtje te plannen. Het sluiten is een klusje van niets, maar is emotioneel misschien het meest ingewikkelde wat je ooit in je leven zal doen. Het sluiten is jouw eigen prive afscheid, het is de laatste keer dat je iemand ziet. De uitvaart zelf is over het algemeen het publieke afscheid.
Wij zijn er vaak niet bij, wij verstoren de privacy.
Bij een kist kan je de situatie iets luchtiger maken door tekstjes op de kist te schrijven of tekeningen en foto’s mee te geven.
Maar je kan ook zelf iets tekenen of schrijven op de binnenkant van de deksel. Je geeft dan een soort schat mee aan de overledene, die verder niemand kan zien. Soms staat zo’n deksel dagenlang in de kamer als een soort schoolbord, iedereen mag er dan iets op schrijven.
Je mag van alles meegeven, zolang het geen metaal of glas is en het geen batterijen bevat.
Bij een wade kan iedereen bloemen en briefjes leggen in de plooien van de stof.
Als laatste draai je de schroeven dicht van de kist, strikt het lint of sluit de sluiting van de mand. Bij de wade sluit je de doeken.
De handeling van het sluiten is simpel, maar de emotionele handeling is misschien wel het meest ingewikkelde dat je ooit zal moeten doen. Soms ben ik erbij, maar meestal niet om het prive moment niet te verstoren.
Het sluiten’ is een moment waar je je een beetje op kan voorbereiden. Je sluit ook in je hoofd echt een periode af en dat helpt je later bij het verwerken van je verlies.
Een enkele keer wordt de kist gesloten zonder familie erbij, dan doen wij het zelf.