Over de doden niets dan goeds …

Geplaatst op Categorieën Algemeen, Verhaaltjes

Een tijdje terug zaten er 3 kinderen aan tafel. Hun vader was overleden en we zaten bij elkaar om de uitvaart te regelen.
De sfeer was geladen, je voelde dat er van alles in dit gezin speelde. Soms kan je het beter laten, dingen van vroeger zitten soms zo diep, die krijg je niet opgelost in een paar dagen. Maar in dit geval kreeg ik de indruk dat het de hele week zou gaan overheersen en ik besloot om er maar gewoon naar te vragen.

Het bleek dat vader een ingewikkelde man was geweest. De kinderen hadden niet het idee dat hij van hen had gehouden, hij had een harde hand gehad en niet alleen bij hen maar ook bij hun moeder. Ze vonden het lastig om dat tegen me te zeggen; ‘over de doden niets dan goeds’…

Ik was blij dat het op tafel lag, het was te groot om te negeren.
De kinderen vonden dat hij wel een keurige uitvaart moest krijgen, maar niet meer dan dat. Toen ik opperde dat ik zijn levensverhaal zou kunnen vertellen, dan hoefde verder niemand te spreken, vond iedereen dat een goed plan.

Omdat ik gegevens nodig had over zijn leven, zijn we daar apart een keer voor bij elkaar gekomen. Wat bijzonder was, dat tijdens dat gesprek waar alle puzzelstukjes samenkwamen, duidelijk werd waarom hij zo hard was geworden. Het was geen excuus, maar voor de kinderen werd het wat beter te begrijpen.

Het werd een kleine uitvaart met de kinderen, hun gezinnen en wat mensen uit het verzorgingshuis. Het verhaal is verteld, ook over zijn ‘harde hand’, maar ook over ‘het waarom’. En daarmee was het goed.