De oom die wilde spreken

Geplaatst op Categorieën Algemeen, Verhaaltjes

Het zou een mooi afscheid worden, we hadden met elkaar hard gewerkt aan een afgewogen geheel. De verhalen waren op elkaar afgestemd, zodat niemand elkaar zou overlappen. De muziek was uitgezocht door de sprekers, hun muziekkeuze zou terugkomen in het verhaal. En tijdens de muziek zouden foto’s worden getoond van de periode waar het verhaal over ging. Mooier konden we het niet maken en de familie was trots op dit eerbetoon aan hun vader.

En toen meldde zich vlak voor de uitvaart nog een oom, hij wilde ook graag spreken. Ik waarschuw altijd dat als je een afscheid zo voorbereid als we hadden gedaan, een ‘losse’ spreker inbreuk kan maken op het geheel. De familie wilde het ook eigenlijk niet, maar wilde hun oom ook niet voor het hoofd stoten. Na wat geschipper stemden ze toe in een kleine bijdrage van maximaal 1 A4tje.

Je voelt het al, oom kwam op en 5 vellen papier en een eindeloos en oninteressant verhaal volgde. Hij sprak voor zichzelf en genoot van het moment. We hadden hem expres na de 1e (goeie) spreker geplaatst, opdat hij, als het niet goed zou gaan, een beetje in de vergetelheid zou raken tijdens de rest van het afscheid. Wat gelukkig ook gebeurde.

Ik hoop dat ik aan jullie kan overbrengen dat je op heel veel manieren een fijn afscheid kan maken, ik probeer daar af en toe voorbeelden van te geven. Het is goed als het echt is, in welke vorm dan ook.
Maar mensen die spreken om zichzelf te horen, zijn in alle gevallen storend. Iedere uitvaartbegeleidster is bereid om dit soort sprekers vriendelijk te vertellen dat spreken helaas niet mogelijk is. Dan hebben wij ‘het gedaan’ en wij vinden dat niet erg. Maak er gebruik van!